To nasze kolejne spotkanie. Ty razem na tapetę bierzemy APLIKACJE. 

W pierwszej lekcji mówiliśmy o podstawowych zasadach w budowaniu i zmianie nawyków. W dzisiejszej dowiesz się, co to są "przypominacze" i jak mogą Ci pomóc w przechodzeniu przez zmianę. 

Zapewne nie raz i nie piętnaście padało z Twoich ust stwierdzenie: „Teraz to się wezmę !!!”.  Co to było za postanowienie ? Nauka języka kraju, w którym mieszkasz ?  Szukanie nowej pracy ? Uprawianie sportu ? Zdrowe odżywianie ? Czytanie książek ? Regularne przyjmowanie witamin ?  Picie wody ? A może wcale nie myślałaś/eś o sobie - chciałaś/eś wprowadzić jakieś zmiany w swoim domu ? Nowe zasady w podejściu do żony/męża czy dzieci ? A może prowadzisz biznes i zmiany mają dotyczyć Twoich aktywności, reklamy, budowania społeczności ? 

No tak… po raz kolejny pokiwałam głową nad komentarzami pod moim poniedziałkowym video. Zerknęłam z ciekawości na kilka profili. Przewinęłam w dół i odłożyłam smartfona. Wszyscy wszystko wiedzą, nie odkryłam Ameryki. Tylko dlaczego ludzie nic nie robią ze swoją wiedzą ? 

Dla wielu z nas emigracja to konieczność napisania siebie pod względem zawodowym od nowa. Jednak to, co wydaje się trudnością, może okazać się szansą. Bo może się okazać, że to ostatni moment, żeby zawalczyć o siebie.

Jestem emigrantką z ciężką walizką doświadczeń. Niektórych dobrych, wielu złych, ale z optymizmem idącą przez życie. Czasem jednak nie mam siły, gdy zbyt wiele złego w krótkim czasie się wydarza. Kiedy jednak pozytywne nastawienie obniża się do niebezpiecznie niskiego poziomu wracam do podwalin moich najważniejszych w życiu decyzji i odpowiedzi na pytanie: „dlaczego?”. Wówczas wszystko znów staje się jasne i powoli wracam na właściwe tory.

Witam,

Mam na imię Magda, w lipcu dobiję do portu 39-u lat.

Wyjechałam do Włoch po prawie półtora roku walki o zebranie pieniędzy na start. Pochodzę z bardzo biednej rodziny, jedyne co posiadałam z mamą to małe gospodarstwo, które ratowało nas wiele razy od głodu.

Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia, w każdej minucie każdego dnia. Nie każdy ma szansę na zmianę. Ty jeszcze masz.​

Życie jest jak bilet w jedną stronę. Nie ma powrotu. Nie ma przesiadki do innego, wygodniejszego pociągu jadącego inną trasą. Raz popełnionych błędów nie można wymazać, przewinąć taśmę i wrócić do stanu „sprzed”. Jak mówi chińskie przysłowie „Nie dogoni i w sto koni dnia, który przeminął, jeśli się go przewałkoni… Nie dogoni i w sto koni…”.