Myślę, że emigracja wyostrza charakter. Zauważyłam, że bardzo często nie myślimy w kategoriach „nie da się załatwić”, bo jak trzeba, to szukamy różnych sposobów. Wyrzucają nas drzwiami, wracamy oknem. Czasem ze słowniczkiem w ręku, czasem wsparciem kogoś, kto lepiej mówi w tutejszym języku, ale nie dajemy za wygraną, gdy to ważne. 

Tym, co często powstrzymuje nas przed podjęciem decyzji o zmianie to nasz trudna przeszłość. Trochę z zazdrością patrzymy na tych, który działają, osiągają sukcesy tłumacząc sobie, że ich to życie rozpieszczało, nie to co nas. Mieli łatwiej. 

Rok 2013 Uniwersytet Wrocławski, dziekanat.

-Pani Olgo - mówię cicho. – To mnie przerosło. Mogłaby mi Pani dać kartkę i długopis, chciałam napisać rezygnację ze studiów. Nie dam już rady.... Pani Olga zawahała się dłuższą chwilę. Potem pochyliła się w stronę biurka i podając mi kartkę powiedziała cicho: - Proszę to dobrze przemyśleć. Tyle osób już odpuściło, Pani szła jak burza. Za 3 godziny jest posiedzenie Rady Wydziału, otworzy Pani przewód...
- Ale ja już nie mogę... naprawdę...