Często się zdarza, że starasz się, pracujesz nad sobą, rozwijasz, szkolisz, szukasz najlepszych rozwiązań i pomimo całego Twojego zaangażowania i serca – nie wychodzi. Porażka goni porażkę, jeden problem pociąga za sobą kolejne. I nie ma znaczenia, czy dotyczy to poszukiwania lepszej pracy, prowadzenie biznesu, spraw rodzinnych, czy osobistych.

Przychodzi taki moment, że zdajemy sobie sprawę, że trochę czasu już upłynęło, a miejsce, w którym jesteśmy, to nie jest NASZE MIEJSCE. Przyglądamy się sobie. Swojemu ciału, zdrowiu. Statystycznie dopiero połowa życia za nami, wiec żaden dramat, ale nie maco się oszukiwać - czasy, kiedy byliśmy najbardziej zdrowi, sprawni, silni, energiczni, czasy najbardziej zwariowane mamy już za sobą. Pamiętasz ten czas, gdy wracałeś z imprezy wprost na zajęcia? Dzisiaj to mało realne - dla wielu z nas zarwana noc ( o procentach w organizmie nie wspomnę) to praktycznie zmarnowany cały dzień.

Jestem emigrantką z ciężką walizką doświadczeń. Niektórych dobrych, wielu złych, ale z optymizmem idącą przez życie. Czasem jednak nie mam siły, gdy zbyt wiele złego w krótkim czasie się wydarza. Kiedy jednak pozytywne nastawienie obniża się do niebezpiecznie niskiego poziomu wracam do podwalin moich najważniejszych w życiu decyzji i odpowiedzi na pytanie: „dlaczego?”. Wówczas wszystko znów staje się jasne i powoli wracam na właściwe tory.

Kryzys w życiu dotyka każdego z nas i zawsze wiąże się z negatywnymi emocjami. Zaburza naszą równowagę, burzy spokój wprowadzając chaos. Powoduje poczucie zagrożenia. Wywołuje złość, frustrację, lęk, bezradność. Odbiera siły i chęć do życia. Trudności wydają się nie do pokonania. Dostajemy jak obuchem w głowę, a kiedy się ockniemy – stoimy na rozstaju dróg nie wiedząc, którą wybrać. Czasem nad przepaścią. 

„Była ulubioną badaną naukowców. Lisa Allen, według danych zawartych w jej karcie, miała trzydzieści cztery lata. Zaczęła pić i palić mając lat szesnaście, i przez większość życia walczyła z nadwagą. W pewnym momencie jej życia – miała wtedy około dwudziestu pięciu lat – firmy windykacyjne ścigały ją, chcąc odzyskać dług wynoszący dziesięć tysięcy dolarów. Stare CV wskazywało, że jej najdłuższy staż pracy w jednym miejscu wynosi niecały rok.

Twoje życie jest tu i teraz. Wczoraj już było i nic tego nie zmieni. Jutro będzie i dziś masz ograniczony wpływ na to, co się zdarzy. Więc najlepszy moment jest właśnie … teraz :)

Myślisz, że jak zaczniesz ćwiczyć, weźmiesz książkę do ręki, odłożysz czekoladę na sklepową półkę, wyślesz kwestionariusz do szkoły, do sądu pozew rozwodowy, wyprowadzisz się z domu, przyznasz się rodzicom do…… to rozbłysną gwiazdy? Pojawi się tęcza? Fajerwerki? Jakieś wow?

Ostatnio na jednej z grup biegowych na FB pojawił się wpis młodej, samotnej matki, Bardzo chciała zacząć biegać, ale znalezienie dla siebie w ciągu dnia wolnej chwili graniczyło z cudem. Mieszkała sama, nie miała wsparcia. Co można takiej dziewczynie doradzić ? 

Zewsząd słychać: "Działaj! Ruszaj z miejsca! Idź po swoje !" Kiwasz głową i myślisz, że niektórym to łatwo powiedzieć. Ale co masz zrobić, gdy zmiana wywołuje w Tobie reakcje wręcz lękowe? Chcesz, ale wciąż coś Cię powstrzymuje, a gdy zaczynasz, szybko tracisz zapał… Wkurzasz się na siebie, bo inni ćwiczą, uczą się, czytaja, medytują, wcześnie wstają, a Ty wciąż nie możesz wytrwać w swoich postanowieniach.

Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia, w każdej minucie każdego dnia. Nie każdy ma szansę na zmianę. Ty jeszcze masz.​

„Było to daleko stąd na pewnej farmie. Któregoś dnia osioł farmera wpadł do głębokiej studni. Zwierzę krzyczało żałośnie godzinami, podczas gdy farmer zastanawiał się, co zrobić. W końcu farmer zdecydował. Zwierzę było stare, a studnię i tak trzeba było zasypać. Nie warto było wyciągać z niej osła. Zwołał wszystkich swoich sąsiadów do pomocy. Wzięli łopaty i zaczęli zasypywać studnię śmieciami i ziemię. Z początku osioł zorientował się, co się dzieje i zaczął krzyczeć przerażony. Nagle, ku zdumieniu wszystkich, osioł uspokoił się. Kilka łopat później farmer zajrzał do studni. Zdumiał się tym, co zobaczył. Za każdym razem, gdy kolejna porcja śmieci spadała na ośli grzbiet, ten robił coś niesamowitego. Otrząsał się i wspinał o krok ku górze. W miarę, jak sąsiedzi farmera sypali śmieci i ziemię na zwierzę, ono otrzepywało się i wspinało o kolejny krok. Niebawem wszyscy ze zdumieniem zobaczyli, jak osioł przeskakuje krawędź studni i szczęśliwy, oddala się truchtem!